جامۀ سنتی دو‌تکه‌ای که امروزه در کره متـداول است، از دورۀ موسـوم به «سه پادشاهـی» (ح ۵۷ ق‌م ـ ۶۶۸م ) رو به تکامل گذاشت. در اوایل این دوران مردان و زنان نیم‌تنه‌های تنگی که تا کمرگاه می‌رسید، همراه با شلوارهای تنگ و کوتاه می‌پوشیدند و تصور می‌رود که علاقۀ سنتی کره‌ایها به جامه‌های سفید‌رنگ به این دوران بازمی‌گردد. اسناد تاریخی کره نشان می‌دهد که لباسهای مخصوص دربار در سدۀ ۷م/ ۱ق از طرح لباسهای چینی دورۀ تانگ اقتباس شده است، ولی تأثیر پوشاک چینی بر لباسهای کره‌ای در این دوران، تنها از طریق تغییراتی که در لباس روزمرۀ اشراف کره به وجود آمد، قابل ردیابی است.
- لباس طبقات پایین تنها شامل شلوار و بالاپوشی از پوست یا پارچه بود.
- از انواع میناکاری می‌توان میناکاریِ خانه‌خانه، شیاری، سایه‌روشن، رنگارنگ و مشبک کارخانه ی مادر صنایع آلیاژ سازی ایران را نام برد.
- علاقۀ هِـنری هشتم به جواهرات بسیار بود و تنها الیزابت اول گوی سبقت را از او ربوده بود، همین اشتیاق بیش از حد زمینۀ مناسبی برای ترقی هنر جواهرسازی در انگلستان فراهم ساخت.
این لباس در جلو صاف و بدون چین بود و چینها درقسمت‌پشت متراکم می‌شد. دیهیم پادشاهی که در زمان سلطۀ ایرانیان همگانی شد، به کلاهی نوک‌تیز تبدیل گشت که نواری از آن آویزان بود. از آنجایی که بستن اشتباه شیلنگ یا لوله های اکسیژن به گازهای قابل اشتعال و یا بر عکس نیز می توان گاز قابل انفجار ایجاد نمود و باعث سانحه گردید. اتصالات آنها را به محل دستگاه های تقلیل فشار مختلف انتخاب کرده و برای اکسیژن مهره راستگرد و برای استیلن مهره چپگرد در نظر می گیرند همچنین قطر داخلی شیلنگ های اکسیژن را کمتر از قطر داخلی شیلنگ های گاز آن انتخاب می کنند. در این روش از احتراق یکی از گازهایی که به همراه اکسیژن درجه حرارتی بالا تولید می کند استفاده می گردد و گاز مورد استفاده معمولاً استیلن و در بعضی موارد گاز پروپان یا هیدروژن می باشد.
قیمت دستگاهCNC فلزات و مشخصات فنی | brassonline
نقش یک مار با دو چنبر که از نمونه‌های هلنیستی تقلید شده بود، اغلب در ساختن دست‌بند، انگشتری، بازوبند و گوشواره به کار می‌رفت. رومیها از نقشهای هندسی و گیاهی یونانی، چون نخل بادبزنی، سگهای در حال تاخت، برگ کنگر، طرحهای مارپیچ و توالی دانه‌های بیضوی و مدور نیز استفاده می‌کردند. ظریف‌ترین و پیچیده‌ترین نمونه‌های جواهرات اتروسکی که با گرایشهای شرقی ساخته شده‌اند، سنجاق سینه‌هایی بسیار بزرگ با تندیسهای تزیینی‌اند که به ساختاری مرکب از لوله‌ها و صفحه‌ها چسبانده شده‌اند. نقشهای بسیار کوچک ابوالهول، شیر بال‌دار، خیمایرا، شیردال (گریفین) و سر انسان که در ردیفهایی کنار هم با دانه‌های ریز طلا ساخته شده‌اند، نیز بافتی حجم‌دار را تشکیل مـی‌دهند. اجـزاء این سنجـاقها بیانگر توانایی فنی خیره ـ کنندۀ سازندگانشان، و مبین نمادپردازی اسرارآمیز با استفاده از نقش جانوران در تمدنهای آسیای نزدیک است. در دوران پس از شرق‌گرایی (سده‌های ۶ – ۵ ق‌م)، هنر جواهرسازی اتروسکی تحت تأثیر فرهنگ یونیانی قرار گرفت.